Yemin
Hayat en cok!
Sensizliğin patikalarında yürürken
Acıtıyor içimi!..
Zaman kırlangıç mevsimi sonu
Bir yumruk tıkanr boğazıma,
Bir dal kıpraşır bir yaprak düşer
Yine bu kavgada kalmışım tek başıma!..
Üşüyen yüreğimin sadakatinde,
Cıldırırken içsel arzular
Son baharda çiğ düşer, krağı düşer
İçimdeki yorgun şehrin üzerine!..
Kar boranlarda, bakışların yayılır
Adressiz toprakların
üstüne
Yüreğimin kuytularında
Birbaşına kala kalınır. yarına açık gözlerim
Her son bahar bir yaprak düşer ömürden
Kalmak çok şey değil ama,
Bırakıp gitmekte olmuyor hani!
Yürek sızısı bu, ne akıl dinler
Nede kendi seinden başka bir ses!..
Sensizliğe dayanmayı dayanırım ya
Yüreğimin açık yaralarını yırtarak!
Ya seni yaşattığım düşlerdende çekip gidersen!
Üşürse ellerindeki kavuşma hevesi
Açılırsa bedenime kılavuzsuz bir kırlangıç yolu
İşte o zaman bozmuş olacağım.
Sonsuz kavuşma yeminini!.......
Abdullah Oral